bijna net echt...

Het wordt zo langzamerhand een echt huis onze bijelkaargetimmerde boerderij.Vorige week is er een timmerman twee dagen bezig geweest om twee heuse deuren te plaatsen waarvan 1, zonder dollen, met DUBBEL-glas en allebei met een heuse anti-tocht-valdorpel aan de onderkant en tochtwerende profielen rondom.We kunnen nu in de keuken de krant lezen zonder dat we hem vast hoeven houden en je broek wappert niet meer om je benen als je daar bent.In de rest van het huis nog wel maar dat gaat ook veranderen want de beste man heeft van ons opdracht gekregen Γ lle ramen te vervangen....we gaan los...en zijn ook los bijna wat spaarcentjes betreft. En voor de mensen die onze achterdeur kenden...we hebben een deurkruk!

Waarom we zo laat zijn met dit laatste nieuws ik weet het niet...alles gaat zijn gangetje.. Esther is verwoed bezig geweest met isoleren en ik doe een extra markt op vrijdag ochtend.In Seissan een dorp 40 minuten rijden maar het is het dorp waar de geitenmelk vandaan komt waarvan we mixt-en geitenkaas maken. Morgen is de derde keer dat ik ga en de mensen komen voorzichtig proeven dus het is tot nu toe veel kleine stukjes snijden maar er zijn al een paar mensen teruggekomen voor nog een stukje dus dat geeft de (kaas-)burger moed.Het is even doorbijten want het is ten eerste niet het goede seizoen en niet zo druk meer op de markt, alle buitenlanders zijn weer naar huis, daarbij is het vernikkelseizoen begonnen morgen schijnt het -2Β°C te worden .

En dan kom je thuis in een tochtvrij maar nog niet warm huis, de buizen voor de kachel zijn er nog niet. Dat was een hoop zoekwerk vandaar dat het wat langer duurde.We hebben verschillende offertes aangevraagd want die pijpen zijn schreeuwend duur.Volgende week worden ze geleverd en hopelijk kunnen we binnenkort zonder ingebakerd in een dekentje op de bank tv kijken \'s avond. Nu gaan we extra vroeg naar bed , te verleidelijk te weten dat het daar heerlijk warm is dankzij de electrische deken van Jeannie!

Rond kerst zijn er twee koeien uitgerekend dus wij zitten in ieder geval in de stal die tijd. Babylone en Drika. Babylone is erg dik dus ik ben benieuwd hoeveel er daar uit komen! De biggen gaan goed, twee zijn vertrokken naar hun nieuwe eigenaren en de twee die hier rondlopen blijven een toeristische attractie en komen nog steeds hard aanrennnen als je \'Henkies!\' roept , erg grappig toch hopen we dat ze snel opgehaald worden want ze worden erg groot.

Dat was het weer voor deze keer...ik ga even mijn vingers ontdooien!

het mes erin

Na een nog steeds warme periode is het sinds een paar dagen toch echt herfst geworden. Het heeft zowaar geregend. Weliswaar niet veel en het doet de paddestoelen nog niet echt groeien, maar toch. Gelukkig had henk nog mazzel met het weer, die heeft ons houthok weer tot de nok gevuld, met de bosmaaier gewerkt en nog veel meer. Ook een paar mooie ritten kunnen maken op de motor. Hij mocht af en toe een dagje vrij..... En we hadden natuurlijk de castratie, sterilisatie van de biggen. Dat was de eerst keer dus weer een heel avontuur. Henk had buiten het park waar de varkens lopen een soort hokje getimmerd, waar de biggen wel inkonden maar de grote varkens niet. Daar voerden we de biggen in zodat ze eraan wenden om in het hok te staan. Afgelopen woensdag was het zover. De dame die ze zou gaan castreren zou om een uur of half elf komen. Dus moesten wij ze voor die tijd wel gevangen hebben. De vorige eigenaar van toutinette had toegezegd te komen, maar was helaas op het laatste moment verhinderd. Wat wel jammer was want die had al eerder met dit bijltje gehakt. Dus daar gingen we, gewapend met stok en riek, want volgens de buurvrouwen kunnen varkens als ze kwaad zijn gewoon je arm eraf bijten. Dus hadden we al veel tips gehad zoals, de volwassen varkens in een aanhanger lokken en ze een paar kilometer verderop neerzetten. Maar ja, dat zagen we dus niet zitten. Joke is nog nooit zo zenuwachtig geweest. Zat te trillen op de bank met de koffie. Op de wei aangekomen was iedereen bij het draad. En wonder boven wonder gingen de meeste biggetjes in het hokje. Het jammere was alleen dat toen we het hokje wilde afsluiten de ruimte tussen de planken te groot was en de meeste biggen zich er gillend doorheen wurmden. Was best jammer. Maar toch hadden we er drie te pakken. En toen was het een kwestie van geduld en rustig blijven. We hadden veel eten meegenomen dus als ze even niet al te alert waren grepen we er een bij de achterpoot, hingen ze gelijk in de lucht waardoor ze niet gaan gillen en binnen zo'n twintig minuten hadden we ze allemaal te pakken en konden we met onze armen gewoon nog aan ons lichaam weer naar huis. Wel nog even de trekker moeten halen want de biggen zaten in een aanhanger achter de auto. En die wilde de biggen niet trekken zonder te slippen. Dus in colonne met trekker auto en aanhangwagen naar huis. En een half uur later kwam er een heel klein dametje van 82 om de klus te klaren. En zoals zovaak kwamen net op het goede moment trudy en kees, die zouden komen helpen maar moesten eerst nog naar de garage. En eigenlijk was het binnen een half uur gebeurt. Ze deed het al meer dan zestig jaar. Haar vader was dierenarts en van hem had ze het geleerd. Wat een energieke vrouw. Helemaal grapjes maken en ondertussen gewoon de balletjes eraf choppen. Ook de vrouwtjes vielen mee. Die gilden ook niet echt hard. En na een uur hebben we ze weer teruggebracht naar mama en oom raphael. Bij het uitladen krijste er eentje best hard en daar reageerden de twee volwassen varkens wel op. Maar gelukkig vertouwen ze ons en ging iedereen gewoon heel weer naar huis!!

Herfst

Het is herfst maar nog steeds droog en 30Β°C...het went niet.Wel fijn voor Frida die gisteren Hans op de wereld heeft gezet..haar eerste, dus voor ons weer even extra in de gaten houden...ze heeft het keurig zelf gedaan.Nu een dag later staat ze op de wei te loeien omdat ze naar binnen wil, ze weet dat daar iets moet zijn wat van haar is.

Het zijn weer geen kalme weken geweest, kan ook niet als er op het erf 2 kwaaie biggen lopen die de fles willen .Zodra je een voet buiten de deur zet krijg je twee natte neuzen tegen je enkel, wel erg grappig , toch Simone? De 8 biggen bij hun moeder doen het ook goed en lopen vooral ook achter ome Rafael aan.Over twee weken wordt het spannend want dan worden de biggen gecastreerd/gesteriliseerd...een hele oude buurvrouw met levenslange ervaring komt het doen,castreren van mannetjes is niet zo lastig maar de vrouwtjes is een ander verhaal.Maar dat vertel ik in t volgende verslag wel als het allemaal achter de rug is.

Wat we ook achter de rug hebben is het vervangen van de septic-tank.De kunststof tank die we 10 jaar geleden hebben laten aanlegen bleek gescheurd.Er lag al wat water om de tank en we hoopten dat het een aansluiting was die beschadigd was door een steiger maar toen we de tank leeg lieten pompen daalde het nivo buiten de tank even snel als in de tank.. Oeps.We hebben degene die hem aan heeft gelegd nog wel even erop aangesproken maar die moet nog steeds langskomen.Kees zijn gravertje staat nog hier en Kees had nog een paar dagen tijd voordat hij naar Ierland zou gaan dus hebben we een betonnen tank besteld, die werd de volgende dag geleverd, Kees kwam graven en nu is de nieuwe aangesloten en ingegraven..Een fijn idee dat de viezigheid in de tank blijft!

Gelukkig zijn er weer kolen en kroppen sla te snijden zodat we de boel finacieeel weer een klein beetje recht kunnen trekken

De winter komt eraan en we gaan ons daar nu serieus op voorbereiden ,de badkamer wordt oa geisoleerd met hennep .We hadden nog een grote zak staan en vroegen ons af hoeveel we nodig zouden hebben we dachten een zak of zes..nou Esther heeft de zak geleegd in de spouw en...mag 't ietsje meer zijn!?

We kijken terug op een gezellige en drukke zomer als afsluiters kwamen Robin en Simone en El en Mariette ( met Baronnetje natuurlijk ) .En weer zijn we verschrikkelijk verwend ! Met volle moed de winter in.

eugenie

Er is weer wat tijd overheen gegaan sinds het lastste verhaal. Maar ja het is zomer, wat inhoud, veel bezoek en dan komt er niet zoveel van schrijven. We zijn weer verwent met afbakbroodjes en oude kaas en bakkies koffie door thea. Piet heeft is aan de slag geweest met de bosmaaier. Er stond en zat weer van alles in het gastenboek,dank jullie wel thea en piet, de kasten zitten nog vol met lekkere dingen die caroline en didier achterlieten. En we hadden kuikentje kuku, die een week lang door lynn en alysha hier is verzorgd en nu verhuisd is naar vierpolders. Waar ze in een mooi huis woont bij marieke. Ook hebben we eugenie en frida binnengehaald. Die konden mooi de nieuwe plekken inwijden en aangezien eugenie moest bevallen en ze eigenlijk al van kleins af aan samen zijn geweest hebben we ze niet willen scheiden. Eugenie heeft keurig netjes gekalft, tijdens het melken kwam havana ter wereld. Een klein stiertje. Omdat hij eigenlijk kromme benen heeft noemen we hem willem. De eerste dag wilde hij niet echt lekker drinken maar nu gaat ie als een speer. En eugenie, ja die ging eigenlijk best goed. Liet zich braaf melken, wat toch altijd weer afwachten is de eerste keer. Ook lekker vlot in het geven van de melk en zo'n liter of 23 per dag. Gistermiddag wilden we de koeien binnenhalen en op dat moment kwamen er wat mensen kaas kopen. Dus joke de koeien en ik de kaasverkoop. Opeens komt joke terug en verteld dat er iets ergs is gebeurd. Ik vraag nog of de melkmachine stuk is, dat leek mij best erg. Maar eerst de klanten geholpen en toen vertelde joke dat eugenie dood was. Lag midden op de wei. Helaas ook net gisterochtend een wei een stuk verder weg geopend zodat we ze niet konden zien. Waardoor het komt blijft altijd gissen maar de burgemeester, die zelf ook koeien heeft, dacht aan een hartaanval. Soms hebben ze een zwak hart en door grote inspanningen zoals bevallingen kunnen ze een hartstilstand krijgen. Arme eugenie. Verder is toutinette weer thuis en zo te zien is ze zwanger. We hebben ze buiten gezet met raphael, het varken dat de hele winter in de stal heeft gestaan. Het was even aan elkaar wennen in het begin. Raphael wad niet zo lief voor haar. Maar nu liggen ze samen in een hok, delen ze soms de modderpoel en eten gezellig samen. En nu maar hopen op leuke biggetjes. Gisteren een groot hok voor haar en de baby's gehaald. Een soort yoert die een doorsnee heeft van bijna drie meter dus het transport was niet zo eenvoudig. Op een aanhanger en tussen twaalf en twee vervoeren want dan eten de gendarmes.....

.....Heenvliet

Wat een stiekemerd die Desiree....alhoewel we met het raam open slapen voor het geval ze eventueel zou gaan kalveren en in moeilijkheden zou komen zagen we dit niet aankomen.Wanneer we denken dat het niet lang meer gaat duren leggen we de koe in het stro en de grup achter haar wordt dan ook voorzien van een laag stro. Vanochtend hoorden we een ondefineerbaar geluid uit de stal en omdat het mijn beurt is om koffie te zetten ben ik gaan kijken.....in mijn nachtkleding en daar ik die niet draag erg schaars gekleed.Ik zag de placenta achter Desiree ligggen dus het kalf moet ook ergens zijn...jahoor achter Drika...in het nat.Als de wiedeweerga het kalf eruit gehaald en in een hokje gelegd..veeeel stro erbij en even drooggewreven...nu zit ik frisgedouchet aan de koffie. Het hokje was leeg want Hola en Hela zijn gisteren verkocht en opgehaald...beetje snel maar de boer had een koe waarvan het kalfje overleden was..

Hela,Hola....

Nou het hooi is van het land! Onze maaier was niet op tijd gemaakt dus hebben we een loonwerker ingehuurd, dat kost wat maar waar wij een dag over doen doet hij in een krappe anderhalf uur.Verder had vriend Kees verzonnen dat wij hulp nodig hadden met het uitbreiden van het aantal plekken in de stal.Eugenie gaat in augustus kalveren en voor haar zou geen plaats zijn en om haar nou in huis te zetten...Goed , Kees heeft een gravertje dus die werd hierheen getransporteerd....ook de chauffeur bleef en heeft 2 dagen gegraven en uitgevlakt.We hadden hekken gekregen ( ! verwennerij alom ) dus die hebben we in elkaar gezet met behulp van Piet en gecatert door Thea.De volgende dag kwam Kees betonnen...hij had ook zijn visite maar meegenomen voor het gemak...die ochtend besloot het waterleidingbedrijf de boel af te sluiten en Desiree besloot samen met Gouda en Gala op pad te gaan.Hektiek alom maar het water stond er na een uurtje weer op en de drie escapees lieten zich makkelijk meevoeren naar de wei waar ook Fransceska,Frida en Eugenie staan.Daar bleek wel het water op dus de tank moest gevuld.Tijdens het betonnen bleken we veeeel te weinig cement te hebben dus heb ik met het Renaultje alle records verbroken om een paar zakken bij te halen.Alle lampjes, waarvan ik nu weet dat ze het doen, gingen branden maar we hebben het gehaald.

Kees , Arjan ,Wim , Piet en Thea bedankt !!! En vrouwen bedankt dat we de mannen mochten lenen !

Tussen door heeft Dolores gekalft...Hola....4 dagen later Brenda...Hela...

Hela en Hola zullen verkocht worden..

Desiree is vandaag uitgerekend en omdat ze vorig jaar Geervliet op de wereld zette zal deze logischerwijs Heenvliet gaan heten. Maar eerst maar hopen dat alles goed gaat.

hooien

Hooimand...en we hebben het heel druk met niet hooien.Vorige week was een prachtige warme week en we hebben getwijfeld.Na dinsdag hadden we kunnen beginnen met maaien, alles was er klaar voor, de kalfjes stonden op een nieuwe wei en iedereen was voorzien van water.Maar ja het weerbericht gaf onweer op,Hester en Eric waren er met de kinderen,er belde een vriend of 1 van ons kon helpen met het planten van tabak, we moesten 3 dagen achter elkaar kaas maken, we hadden allebei een afspraak op vrijdagen de boeren van het gras bij ons in de buurt maakten ook geen aanstalte. Redenen dus om het niet te doen...fijn als het gedaan zou zijn maar het heeft nog geen haast al ligt het gras na de buien van gisterenavond en vandaag wel plat.

We hebben de eerste visites al weer achter de rug en op het moment is Esther haar vader onderweg met kleinzoon Wouter en de camper.Henk is geweest en Eric en er is geweldig veel werk verzet.De stal is leeg, weides zijn afgepaald en schoongebosmaaiert en de tunnel staat weer...buiten dat was het ook nog eens gezellig....en de nieuwe keuken met vaatwasser bevalt erg.

Tot zover even de korte update...volgende maand 3 koeien die kalveren,hooien en waarschijnlijk komt Toutinette het varken weer terug...een iets langer verhaal dus

licht

Licht aan het einde van de tunnel....keuken bijna af, vandaag een mijlpaal bereikt de eerste afwas in de vaatwasser...en er schoon weer uit. Wat een luxe.Morgen de kraan aansluiten en dan hebben we zelfs weer stromend water. Misschien wordt het nog wat. Op de bank worden al siesta's gehouden, tussen de verpakking van de keuken en gereedschap weliswaar maar toch.

Gisteren heeft Margot gekalft en een mooi koetje : Hester , helaas kan ze niet blijven de stal loopt een beetje over, we hebben zelfs Gloria verkocht. Aan engelsen aan wie we al eerder een koe hebben verkocht, leuke jonge mensen die hun dieren erg verwennen, tijdens de strenge vorst kreeg de koe zelfs warm water!

Verder staat de zeug Toutinette nu ergens in een bos bij een beer, andere zeugen en een troepje schattige biggetjes.De beer werd erg enthousiast van Toutinette dus wie weet...over 3 weken weten we of hij zijn werk gedaan heeft. En dan is het 3 maanden 3 weken en 3 dagen aftellen tot de bevalling.

Het regent regelmatig nu en daar zijn we blij mee,het gras voor de koeien is nog niet erg hoog en op het veld waar het een beetje wilde groeien stonden vanochtend per ongeluk de 13 koeien van de buurman lekker te grazen....dus dat schiet niet op.We hebben ook Elvis binnen gehaald, zij moet binnenkort ook kalveren. Grappig was dat ze met 3 andere op een grote wei stond en we moesten natuurlijk zorgen dat de andere pinken niet mee de wei af gingen.We hadden de buurvrouw gevraagd even te helpen . Bewijs dat de koeien hun naam kennen kregen we toen we Elvis riepen en alleen zij aan kwam lopen...de anderen bleven rustig doorgrazen.Ze liep rustig mee de stal in en liet zich vrij gemakkelijk vastzetten.We hopen nu toch echt op een stiertje want leuke koetjes zijn toch moeilijker te verkopen.