We hebben haast met het afmaken van de keuken..in eerste instantie wilden we hem klaar hebben voor eind maart...maar toen kwam die ellendige vorstperiode en de gevolgen ervan.Een paar dagen bezig
geweest met afdoppen en repareren van leidingen en vervangen van kranen.Nu staat de tweede visite van dit jaar op het program.volgende week zaterdag....Twee wanden zijn gestuct en ik heb gezegd dat
Esther volgende week de keuken kan gaan halen.Het wordt spannend.De bevalling van de maand maart is achter de rug met moeder en kind gaat het goed al moet koe Evita nog wel haar plek in de kudde
veroveren.Kalf Hendrina heeft zelf besloten niet meer alleen in een hokje te willen staan dus die staat gezellig bij Hilda. Varken Toutinette is waarschijnlijk toch niet met big dus die houden we
scherp in de gaten want als ze berig is moeten we haar insemineren....en dat moet je zelf doen...gelukkig kwam er gisteren een ervaren varkenshouder die heeft uitgelegd hoe.Best nog een heel gedoe
met een hele balts vooraf om de hormonen op scherp te zetten...ja een soort voorspel....hoop dat er niemand in de buurt is....hihi. Verder is het erg rustig op het erf...hondje Brand hebben we
gisteren laten steriliseren dus die ligt bij te komen och erm. Ach erm ook Esmee die naar de slacht is gegaan...dikke cheque maar ook dik verdriet....een koe met maar 1 werkend kwartier is niet
rendabel. Vruchtbaar blijken wel de koeien iedereen die geinsemineerd is en gecontroleerd kon worden ( dit kan na 3 maanden ) is met kalf,fijn dus .2 koeien zijn 10 april uitgerekend we hopen wel dat
het gras dan wat gegroeid is want net als vorig jaar is het weer veel te mooi weer. Het heeft de laatste paar dagen een beetje geregend maar de voorspelde hele week regen zien we niet komen...nu is
het weer strakblauw. Volgende foto-reeks hopelijk een van de keuken...en Piet..een 10 liter boilertje hebben we...bedankt..alleen het aansluiten,pfft we hebben foto's gemaakt van hoe het zat maar of
we dat na kunnen breien ik vraag het me af...een keuken zonder warm water waarschijnlijk dus maar wel met vaatwasser!
Het was zo mooi, november,december en januari prachtig weer, of in elk geval geen winter. In januari leek het wel voorjaar, de vogeltjes zongen er bloeide nog van alles, eigenlijk net zoals in
nederland. Maar ja, het was te mooi om waar te zijn. Een winter zonder vorst hebben we nog steeds niet meegemaakt. Joke hield de meteo al angstvallig in de gaten. Eerst duurde het maar een paar dagen
maar de voorspellingen werden steeds bijgesteld. En nu zitten we er middenin. Nachten met in elk geval -7 vorst, zelfs -10 volgens een buurman. En daar worden we nou niet bepaald vrolijk van. Zoals
altijd is dat weer worstelen met een gasbrander om de koeien te kunnen laten drinken, het water afsluiten 's avonds en hopen dat alles het weer doet de volgende ochtend. Gisteren kregen we er ook nog
harde wind bij en wat zeldzaam is, zelfs joke werd er depressief van! Na een nachtje -2, hebben we even op adem kunnen komen, alles deed het gewoon vannochtend, bereiden we ons mentaal alweer voor op
de komende nachten. Het kwik gaat dan weer richting de -7. Een ding is zeker, we liggen op tijd in bed elke avond, dat is dankzij de electrische deken the best place to be! Verder melk ik niet meer
vast bij michel. Hij melkt nu zelf behalve op zaterdag, dan melk ik nog. Bevalt eigenlijk prima, fijn om thuis samen te kunnen melken, vooral nu met de vorst. Toch beter voor het moraal om met z'n
tweeen te ploeteren dan alleen. Het lijkt er verder op dat het beeindigen van het contract toch redelijk volgens de regels gaat. Maar weer zo typisch michel, toen ik zaterdag ging melken, was heel de
melkstal ingepakt met zeil, alle openingen dicht dus eigenlijk deed alles het gelijk. Zei tegen michel Goh, ik heb negen winters staan te tobben om de boel elke ochtend te moeten ontdooien,wat heel
veel tijd kostte, en nu is het allemaal keurig in orde. Ja zei hij, dat had ik zelf moeten doen. Blijft maar een gekke gast. En we hebben sinds twee weken een nieuwe vriendin, het varken Toutinette.
Het is een zwart varken en binnen een paar weken gaat ze biggen. Ook weer spannend. En de grote vraag is, was de vader een zwart varken of een wild zwijn. We hopen op het eerste want de tweede optie
is verboden en dan moeten we de biggen illegaal kwijt zien te raken. Verder is juliette er ook druk mee, ze vind maar dat we haar binnen in de stal moeten zetten met de biggen onder een warmtelamp.
Volgens mij wil ze ook nog dat we de moeder in een kooi doen zodat ze de kleintjes niet verdrukt. Nou zal het ook niet leuk zijn om een dode big te vinden, maar we gaan het gewoon wel zien hoe het
gaat. Ze is verder erg braaf en vriendelijk en blijft netjes in het parkje. Verder zijn er weer twee varkens geslacht in januari. Jack en Suze zijn hiernaast weer verwerkt tot allerlei pate's,worsten
bloedworst karbonades en zure zult. Blijft moeilijk al moet ik zeggen dat je er wel meer aan gaat wennen. De derde, Sjonnie, hebben we gehouden. Hij is wat mager dus die blijft nog een jaar. Lucette,
de buurvrouw met de wijngaard, heeft de wijngaard aan de wilgen gehangen. Jammer aan de ene kant, er zijn er al niet zoveel meer, maar aan de andere kant hadden we er niet zoveel tijd voor. Dus dit
jaar geen druivenoogst helaas. Ook snijd joke weer dapper kool, zwaar werk in de kou of in de regen. Is de keuken nog niet af, gaat niet snel met alle werkzaamheden die we ernaast moeten doen, maar
we gaan er toch vanuit dat het dit jaar afkomt.......
Had hij maar niet geschoten afgelopen zondag...Het was al een drukke dag, zo een om hoofdpijn van te krijgen;naar de markt,kaasmaken,kaasverkopen aan huis,alles voeren,haantje vangen voor mensen die
hem die middag zou komen ophalen,bij de buren eten (en drinken misschien vandaar die hoofdpijn...). Maar goed , die middag waren we blij dat alles weer gedaan was en we waren net het haantje aan het
uitzwaaien toen er een jager het erf op kwam om te vertellen dat ze tijdens de jacht waarschijnlijk een van onze zwarte varkens hadden geschoten.Direct met een melkbus wei naar hun veldje en ja hoor
alleen Rafael kwam aanlopen.De omheining in het bos was stuk en Alberti lag aangeschoten op het weggetje, gelukkig had de jager goed raak geschoten dus hij was al dood.Een ongelukkige samenloop van
omstandigheden,het gebeurt zeer zelden dat ze buiten de omheining zijn maar waarschijnlijk is hij meegerend met een groep zwijnen die opgejaagd werden door honden en het toeval wil dat de oude meneer
Abadie besloot vandaag mee te jagen, meestal voor spek en bonen want hij mist altijd.Zondag dus niet maar ja wat wil je , een bijna tam varken die op weg naar huis wandelt is een makkelijk doelwit.De
jachtvereniging is er een beetje ondersteboven van en hebben direct de dag erna de schadevergoeding betaald en beloofd dat ze hem met smaak gaan opeten.Blijkbaar zag het vlees er goed uit want ze
gaan hem bewaren voor het diner tbv de sluiting van het seizoen. Rafael kon niet alleen blijven dus die hebben we de volgende dag in de stal gezet en omdat ik het zielig vindt als hij niks te kijken
heeft had ik hem een beetje meer ruimte gegeven, niet goed genoeg afgesloten...dus de volgende dag nam hij aan het eind van de middag de kuierlatten.We (kees,trudy en anna waren er toevallig) hebben
nog even geprobeerd hem weer naar binnen te krijgen maar nee hij wilde niet dus hebben we hem laten lopen,hopende dat hij 's-ochtends op zijn oude weitje zou staan...we wilden net beginnen met melken
toen er een zwarte schaduw verscheen knorrend en wel, hij vond het blijkbaar ongezellig alleen in het bos en ging redelijk vlot zijn stalletje weer in, Anna achterna die met de melkbus
rammelde....pffft een hele opluchting. Verder lijkt het einde in zicht voor wat betreft het melken bij Michel,ze kunnen Esther niet meer betalen,ze vroegen Esther of zij haar ontslag wilde
indienen...ja doei zij moeten Esther ontslaan...hoe Michel Es na 9 jaar trouwe dienst nog een hak wil zetten ...dit krijgt nog een staartje dus..
Tot nu toe hadden we niet gedacht dat het ooit nog eens herfst zou worden hier, vrijdag was het dan toch zover, regen en mist en dat is nu drie dagen later nog steeds zo,we zijn de afgelopen
maanden zo verwend met heerlijk zomerweer dat we bijna in de herfstdepressie zouden schieten, maar nee dat valt mee al mag de zon wel weer even komen.Vooral ook om de blubber een beetje op te
drogen, met het aanbrengen van nieuw asfalt zijn ze gestopt bij de opgang naar ons huis dus moeten wenog steedsnaar de varkens toe glibberen.Morgen wordt het beter beloofde het weervrouwtje...we
zien wel.
Vanochtend heeft Esmee gekalfd, ik had me in het vorige verhaaltje twee weken vergist, ze was eigenlijk mooi op tijd.Het kalf, een koetje met de naam Gloria heeft wel even klem gezeten met haar kop
dus ze heeft nog wat hoofdpijn en de koe heeft een uier waarvan de voorspenen nogal wat wratten hebben dus dat geeft problemen met melken .We hebben het kalf nu bij haar moeder staan hopelijk gaat
ze drinken.De achterspenen hebben we net leeggemolken met de machine en Esmee was erg braaf dus als de voorspenen verder geen problemen gaan geven dan wordt het een fijne melkkoe, afwachten maar
weer.
Vorige keer vertelde ik dat de wijnpluk zou gaan beginnen en inderdaad een week later was het zover,een week te laat want veel druiven zijn in die laatste dagen weggerooft door vogels, veel oogst
hadden we niet en er werd wat lacherig over gedaan want na de pluk wordt er bij Lucette gegeten ,een uitgebreid avondmaal,deze keer zouden we recht hebben op een paar blaadjes sla en een tomaat.Het
viel mee,ze had haar best weer gedaan.
Over twee weken is Esmee uitgerekend om haar eerste kalf op de wereld te zetten dus hopelijk volgende keer weer een blij verhaal over een gezond kalf en een koe die het goed heeft doorstaan.
Het zette ons wel aan het denken ,als Esther in Nederland is zou ik de enige zijn die weet hoe het er hier aan toe moet gaan, stel dat ik mijn been breek...Nou sinds kort hebben we daar een
oplossing voor; Trudy,Kees en Anna...Geweldig, hoewel ze een megaklus hebben aan het opbouwen van de ruïne van een watermolen tot woning hebben ze zich deze week in laten werken.Kees heeft het
melken ondertussen onder de knie en het was erg fijn te zien dat de koeien zich op hun gemak voelen onder hun aanwezigheid!
De koeien: Gimme is verkocht en ook Bea heeft een ander huis gevonden, de muitende kalveren staan nu braaf bij de andere 3 wat oudere pinken op een groot stuk wei dat we van de buurman mochten
laten begrazen
Goed nieuws ook vandaag dat de inseminateur heeft bevestigd dat Margot met kalf is,gelukkig ,en 3 van de koeien die nog geinsemineerd moesten worden zijn deze week 'gedaan'. Resten alleen Tosca
(toch nog maar een keer proberen) en Drieka maar die moet nog een week of 5 wachten.De koeien worden gemiddeld 2 maanden nà afkalveren weer geinsemineerd.
Groot nieuws is ook dat ze van de week ons weggetje, met die gezellige graspolletjes in het midden en rustieke kuilen her en der, opnieuw geasfalteerd is , het werd toch ook wel tijd we moesten wel
erg slalommen de laatste tijd.
Hebbenwij weer, 3 muitende kalveren.We hadden ze op een prachtige grote wei gezet ; gras,bos en water alles wat hun hartje begeert,dachten we...5 keer hebben we ze terug moeten zetten omdat ze aan
de wandel waren, richting de wei waar de koeien overdag grazen.Dit alles ondanks het schrikdraad.De koeien hebben er niet zo'n probleem mee dus de zesde keer hebben we de kalveren maar laten
staan.Het betekende wel dat er weer minder tijd was om door te gaan met klussen, het tegelvloertje is nog steeds niet af, volgende week heb ik nu als doel gesteld want daarna moet de
wasmachineopnieuw aangesloten worden, gelukkig mogen we bij de buren wassen.