Met een leemte in het hart erbij gaan we door...we hebben wat afleiding in huis gehaald in de vorm van Brand (ach Fikkie of Brand ...).Op het moment dat ik achter de computer wat pups zat te bekijken op internet bedacht Esther in de auto op weg naar huis dat het tijd werd eens serieus op zoek te gaan naar een pup om Cuba en Judo mee te laten helpen met opvoeden.We vonden een kruising australische herder/labrador en ze leek ook nog een beetje op Fleur , het hondje dat na 4 maanden naar Marieke is gegaan en die we toch wel erg leuk vinden.Dus gebeld en een afspraak gemaakt voor de volgende ochtend,niet getwijfeld en teruggekomen met een 6 weken oude pup,een beetje jong maar de dierenarts heeft haar bekeken en oké bevonden.Brand is met de fles groot gebracht dus erg op mensen gericht al probeert ze wel de aandacht van Cuba en Judo te krijgen maar die zijn op het moment in de snauw-en negeer fase.De eerste 2 nachten heeft ze flink gehuild want ze slaapt helemaal alleen buiten op de verande in een hok ( mét stro,kruik en een oude trui ).Nugaat het brandalarm pas om een uur of half 5 af ,het gaat dus steeds beter.

Vorige keer vertelde ik dat de wijnpluk zou gaan beginnen en inderdaad een week later was het zover,een week te laat want veel druiven zijn in die laatste dagen weggerooft door vogels, veel oogst hadden we niet en er werd wat lacherig over gedaan want na de pluk wordt er bij Lucette gegeten ,een uitgebreid avondmaal,deze keer zouden we recht hebben op een paar blaadjes sla en een tomaat.Het viel mee,ze had haar best weer gedaan.

Het jachtseizoen is ook weer begonnen en de jagers maken dankbaar gebruik van 'ons' nieuwe weggetje.In het begin van het jachtseizoen jagen ze vooral tussen het mais maar omdat ze nu ook volop bezig zijn met de maisoogst komen de everzwijnen weer langszaam onze kant op,net nog liep er één vrij dichtbij huis op het weiland een mooi groot dier,de jagers hadden gevraagd te signaleren als ik ze zou zien,ja dahag..ze zoeken het maar uit.Al woelen ze ook onze weilanden om en is dat lastig bij het maaien ,het hoort erbij als je zo dicht bij het bos woont.

Over twee weken is Esmee uitgerekend om haar eerste kalf op de wereld te zetten dus hopelijk volgende keer weer een blij verhaal over een gezond kalf en een koe die het goed heeft doorstaan.