Had hij maar niet geschoten afgelopen zondag...Het was al een drukke dag, zo een om hoofdpijn van te krijgen;naar de markt,kaasmaken,kaasverkopen aan huis,alles voeren,haantje vangen voor mensen die hem die middag zou komen ophalen,bij de buren eten (en drinken misschien vandaar die hoofdpijn...). Maar goed , die middag waren we blij dat alles weer gedaan was en we waren net het haantje aan het uitzwaaien toen er een jager het erf op kwam om te vertellen dat ze tijdens de jacht waarschijnlijk een van onze zwarte varkens hadden geschoten.Direct met een melkbus wei naar hun veldje en ja hoor alleen Rafael kwam aanlopen.De omheining in het bos was stuk en Alberti lag aangeschoten op het weggetje, gelukkig had de jager goed raak geschoten dus hij was al dood.Een ongelukkige samenloop van omstandigheden,het gebeurt zeer zelden dat ze buiten de omheining zijn maar waarschijnlijk is hij meegerend met een groep zwijnen die opgejaagd werden door honden en het toeval wil dat de oude meneer Abadie besloot vandaag mee te jagen, meestal voor spek en bonen want hij mist altijd.Zondag dus niet maar ja wat wil je , een bijna tam varken die op weg naar huis wandelt is een makkelijk doelwit.De jachtvereniging is er een beetje ondersteboven van en hebben direct de dag erna de schadevergoeding betaald en beloofd dat ze hem met smaak gaan opeten.Blijkbaar zag het vlees er goed uit want ze gaan hem bewaren voor het diner tbv de sluiting van het seizoen. Rafael kon niet alleen blijven dus die hebben we de volgende dag in de stal gezet en omdat ik het zielig vindt als hij niks te kijken heeft had ik hem een beetje meer ruimte gegeven, niet goed genoeg afgesloten...dus de volgende dag nam hij aan het eind van de middag de kuierlatten.We (kees,trudy en anna waren er toevallig) hebben nog even geprobeerd hem weer naar binnen te krijgen maar nee hij wilde niet dus hebben we hem laten lopen,hopende dat hij 's-ochtends op zijn oude weitje zou staan...we wilden net beginnen met melken toen er een zwarte schaduw verscheen knorrend en wel, hij vond het blijkbaar ongezellig alleen in het bos en ging redelijk vlot zijn stalletje weer in, Anna achterna die met de melkbus rammelde....pffft een hele opluchting. Verder lijkt het einde in zicht voor wat betreft het melken bij Michel,ze kunnen Esther niet meer betalen,ze vroegen Esther of zij haar ontslag wilde indienen...ja doei zij moeten Esther ontslaan...hoe Michel Es na 9 jaar trouwe dienst nog een hak wil zetten ...dit krijgt nog een staartje dus..