balen

Op veler ( 2 ) verzoek weer een verhaaltje! We hebben t een hele tijd niet bijgehouden omdat de server van 'reismee' gecrashed was en veel van onze verhalen en foto's niet meer kon terughalen, dat was in het begin de reden ... we baalden!

Verder stond 2014 vooral in het teken van familie, gebeurtenissen rond de ziekte en het overlijden van mijn moeder.Ik relatief vaak en plots naar Nederland en Esther die hier het schip varende hield.

Het is gelukt, we varen nog al was het in het begin van dit jaar toch iets langzamer, nu trekt de kaasverkoop gelukkig weer aan.Tijdens die rustige periode beloten we een paar vleeskalveren groot te brengen om niet alle melk in kaas om te hoeven zetten.Het eerste kalf , LovemeT, dochter van koe Elvis, is een paar weken geleden opgehaald en ligt ondertussen al bij onze kapster in de vriezer.Weer erg moeilijk dat uitzwaaimoment van een dier dat geslacht gaat worden, dat zal ook nooit over gaan en we moeten accepteren dat het erbij hoort anders kunnen we net zo goed stoppen.

Onmogelijk te stoppen met de koeien die we nu nog hebben, t is veel te gezellig! Wat we wel hebben gedaan is de twee geinsemineerde jonge koeien, Hosanna en Imca, verkopen.Niet aan zomaar iemand maar aan een bedrijf dat op een vergelijkbare manier omgaat met de dieren dat geeft een fijn gevoel.11 koeien hebben we nu te melken, dat blijft dus het maximum aantal.

Die 11 koeien geven op t moment érg veel melk, ondanks de droogte en het hete weer van de afgelopen maand, we zitten in een hittegolf en zetten de koeien dus 's nachts buiten, en overdag onder de ventilator in de stal.

O even tussendoor, we hebben ons eerste tweelingkalf gehad, Latte en Leche, dochters van Gala.

Het baal momentje van dit jaar heeft met het hooi te maken.We hebben de fout gemaakt te snel, en dus toch te vochtig, te laten inbalen.Dit betekend dat t hooi nog niet droog genoeg was en dus zitten we nu met de gebakken peren, dwz hooi met schimmelplekken...dom dom dom!

We zullen weer regelmatig een verhaaltje schrijven en ik zal de site weer even goed bijwerken want nu lijkt het alsof we aan de atlatische kust wonen met die foto boven aan de site

the waiting game

En dan is het plots weer 3 maanden verder.Mei en alle koeien staan lekker buiten in het verse gras, ook Hosanna en Imca , de 'kalfjes' die nog binnen stonden , zijn eergisteren eindelijk buiten gezet. Het was een heel gepuzzel om iedereen op zijn plek te krijgen en eerst moesten we even wachten tot Hendrina geinsemineerd was, toen dat gebeurd was kwam het hele circus op gang. Tosca met de twee jongsten het verst weg, bij Lucette. Drie andere droogstaande koeien op een wei iets dichterbij.De nét drooggezette Evita met Drieka,Gala en de bijna uitgerekende Babylone het dichts bij huis.De 4 koeien die we nu melken op de wei achter het huis. Ja we hebben even maar 4 koeien te melken, heerlijk en het kon niet beter uitkomen deze rust.Vanwege een operatie heeft Esther een paar weken rustig aan moeten doen en daarbij is ze 2 weken geleden begonnen met werken bij een boer in Trie, 5 avonden in de week. Hoewel we hebben gemerkt dat we het redden met alleen kaasverkoop is het fijn om buiten de deur te werken' voor het geld ( want je weet nooit ) maar ook voor je sociale contacten.


Het wachten is begonnen, Babylone gaat eerst kalveren, dan de andere 5 in juni/begin juli en gaan we van 4 naar 10 te melken koeien. Ook zeug Toutinette zal binnekort gaan biggen.Dus we proberen bewust van deze rustige periode te genieten.


We hebben tijd om de moestuin op orde te brengen en onverwachte dingen rustig op te lossen zoals het bevrijden van Evita die in het bos tussen twee bomen ingeklemd stond, gelukkig tellen we regelmatig het aantal koeien dat we zien dus ze werd al gauw gemist.


Tellen doe ik de hele dag door, ook het kuiken seizoen is weer aangebroken en dan tel je toch in het voorbijlopen of iedereen er nog is .Fijn ook dat Hosanna buiten staat want de kip die door het kalfjeshok moest om naar buiten te kunnen, is het merendeel van de kuikens verloren aan de vraatzucht van kalf Hosanna.Het op een na laaste kuiken heb ik nog proberen te redden maar 200 kilo duw je niet zomaar weg.

daar zijn we weer

inderdaad al weer een tijdje geleden Piet, dus maar weer eens een teken van leven vanuit zuidfrankrijk.


Na een paar mooie weken in oktober, waarbij het warmer was dan normaal, is het nu dan toch echt herfst. Er is alweer een paar honderd millimeter regen gevallen dus we hebben weer blubber in overvloed. Valt eigenlijk best een beetje tegen, gelijk weer een flashback naar afgelopen winter, waar we 8 maanden in de blubber en regen zaten en dat was eigenlijk best niet leuk. Maar vandaag is het weer zonnig; de eerste nachtvorst achter de rug. Gelukkig hebben we de pompoenen uit de moestuin gehaald; de waterleidingen in de logeerkamer leeg geblazen. Nu nog de leidingen buiten inpakken en dan zijn we weer winterklaar.


En met de winter is joke ook weer aan het koolsnijden geslagen. Wat inhoudt dat we zelf ook regelmatig kool eten. Lekker!


En we zijn erg benieuwd of toutinette, het varken, nu wel of niet zwanger is. We hebben Hercule, het mannetje, pas vijf weken na geboorte van de biggetjes pas weggehaald. En dat is waarschijnlijk toch iets te laat geweest. En na de "borstvoeding" van de vorige biggetjes was ze best een stuk afgevallen. Maar ze is inmiddels wel weer een stuk dikker geworden dus moet dat geen probleem zijn. Alleen de kou en de blubber is niet ideaal voor biggetjes. Dus gaan we toutinette waarschijnlijk in de stal zetten. Maar daar is het inmiddels best druk ivm de koeien en die staan ook nog niet allemaal binnen. Verder hebben we er weer een kalfje bij. Elvis heeft vorige week gekalft, een stiertje en hij heet; in the getto. Makkelijke naam he. Maar we kenden geen ander nummer van Elvis met een i. We hebben wel moeten helpen, het was best een flink kalf. Maar ze maken het allebei goed.


Verder hadden we nog steeds niet genoeg hout voor de winter bij huis liggen. Dat lag allemaal nog aan de bosrand, maar daar konden we niet bij ivm de zonnebloemen die nog niet geoogst waren en waar we niet doorheen konden crossen met de trekker en kar. Dus toen de zonnebloemen dan eindelijk droog genoeg waren om te oogsten konden we het hout gaan halen. Alleen wel weer erg jammer dat we maar een ochtend de tijd hadden omdat de grond gelijk weer geploegd en ingezaaid ging worden. En we ook net die ochtend kaas moesten maken. En het ook heel jammer was dat Henk de volgende dag zou komen. Maar goed, we hebben het wel voor mekaar gekregen. Al waren we wel kapot 's avonds. En nu ligt het keurig opgestapeld en gespleten in het houthok en onder zeil en brand het kacheltje heerlijk. Weer goed werk verricht Henk!! En natuurlijk ook Hans nog bedankt voor het splijten van het hout.


En we hebben nieuwe ramen. Ze zitten er nog niet in, maar we hebben ze inmiddels in de olie gezet en nu kan het glas erin. We zijn erg benieuwd hoeveel het gaat schelen qua temperatuur. De huidige ramen tochten flink en kunnen niet goed dicht. Dus we zullen zien hoe het is met de nieuwe ramen. Maar dat horen jullie als ze erin zitten.

vakantie?

Of we weer op vakantie mogen...het is weer druk op de boerderij. Zeug Toutinette is ondertussen van beer Hercule gescheiden...of Hercule van Toutinette...,want Toutinette liep tot twee keer toe terug naar haar oude plek, maar goed de biggen bleven ook stug in hun eigen hut slapen en daar wilde ze bij zijn. Hercule blijft in ieder geval netjes achter het draad staan.Of we te laat zijn geweest met het scheiden van de twee zullen we over twee maanden zien als er geen nieuwe biggen zijn dan is het goed gegaan.Toutinette hoeft geen twee keer per jaar een nest te hebben, arm dier, we zijn tenslotte geen fokkerij. Al verkopen ze wel makkelijk deze zijn allemaal al gereserveerd...twee zelfs dubbel...er is een engelsman met een boerderij in Engeland die 2 vrouwtjes wilde hebben , we hebben het even geprobeerd maar onze zwarte zwarte biggen zijn niet wit te wassen voor de douane zonder dat wij in het systeem komen. 1 x een bloedtest doen en je bent verplicht ieder jaar je varkens te laten prikken, dat kost geld en stress voor de varkens.Nee hoor, laat ze maar lekker zwart in hun bos lopen.


Gisteren hebben we haar biggen weggehaald en die lopen nu met z'n negenen in de voormalige moestuin want morgen worden ze gecastreerd/gesteriliseerd. Odyle komt weer....ze was wat moeilijk te bereiken maar vandaag hebben we haar toch live mogen spreken , ze is nogal ambulant voor een 83-jarige en heeft waarschijnlijk geen geraniums om achter te zitten. ' We moesten haar mobiele nummer maar opschrijven' zei ze .


Augustus is ook altijd een drukke kaasverkoopmaand, op de markt zijn we regelmatig 'los' en vakantiegangers weten ons ook aan huis te vinden en nemen dan meteen maar de hele familie mee voor een ' tour de ferme ' Geeft niks maar het geleverde hooi moet nog naar binnen, het biggenhok getimmerd, bier moet gedronken met de buren, wijn geklonken met de visite, de koeien moeten water o en er moet nog gemolken en kaas gemaakt worden. Volle dagen en dat bij een temperatuur van 35°C.De tijd vliegt voorbij...en er gebeurt veel.Zo is Gérard weer geweest om zijn 'vakantie' door te brengen in het huis van zijn schoonzus ( bij onze buren dus ) en voor hem is vakantie vooral klussen...hoera voor Gérard...wij zijn weer een kast, een schouw en een katten-voerplateautje rijker. De katten moeten we hoog eten geven anders wordt hond Judo zo dik .


Het nieuwe 'personeel' doet het goed, Jolanda heeft met haar 10 weken al haar eerste muisal achter de kiezen !

vliegen

Inderdaad Wilma op de post-natale foto van Margot met Ivana staan vliegen....het was een prachtige dag en de dag ervoor was het nèt lente...Helaas was het van korte duur, net als in de rest van west-Europa is het ook hier té koud en hier ook vooral te nat.Ik schat dat maar zo'n 30% van het zaaigoed ( maïs vooral ) in de grond zit, gezaaid in de droge week ergens half april.De akkers liggen er leeg bij, sommigen zijn zelfs nog niet geploegd. De trekker kunnen het land niet op het is kleddernat. Op sommige graslanden zie je dat er gehaast gemaaid is om in te kuilen de rest wappert nog heerlijk in de behoorlijk straffe wind die niet meer weg te denken is, regelmatig gebukt onder de forse regenbuien.Het is afzien nu, voor alles en iedereen.Moestuinen zijn nog leeg op een enkele aardappelplant en zielig geel tomatenplantje na.Op de markt staan normaal al sinds begin mei de groentekramen weer vol met diverse groenten. nu is het wat eentonig, sla vooral sla opgekweekt in een tunnelkas.Allerlei doemscenario's trekken alweer voorbij in de dagelijkse gesprekken...een tekort straks, groente, hooi etc. Het hooi dat straks van het land gaat komen zal taai en weinig voedzaam zijn.Krijgen we een droge zomer? Zorgen alom... wij zijn klein en hebben maar relatief weinig monden te voedden dus hopelijk komen wij er weer doorheen. Probleem wordt dalijk misschien om iemand te vinden die bollen hooi wil draaien want het ziet er naar uit dat zodra het even droog is geweest álles en iedereen uit de schuur wordt getrokken om alles tegelijk te doen, tsja dan kan je er tussen vallen als je klein en oninteressant bent... we zien wel.Nu kunnen de koeien in ieder geval nog grazen want gras is er volop.
Fijn voor Margot want die heeft na de vorige twee kalveren behoorlijke problemen gehad. Beide keren melkziekte en één keer een 'occlusion' een obstuctie van, of soort knoop in de darmen, die laatste keer was ze al opgegeven door de dierenarts.Nu wordt ze strak in de gaten gehouden , poepen doet ze goed tot nu toe, melkziekte kan opeens toeslaan.
Heeel fijn is dat de wintervoorraad hout gezaagd en gekloofd klaar ligt ! Wat een rijkdom! Henk en Kees bedankt, foto volgt zsm!

narcissen

ja, aan alles komt een einde en zo eind maart is hopelijk de winter op z'n retour. De narcissen staan inmiddels volop in bloei en her en der een verdwaalde hyacint. Ook hebben we alweer zonnige dagen achter de rug. Tijdens onze verjaardagen waren traditiegetrouw Marieke en Margret er weer. En dit jaar hebben ze zelfs geen regen gehad! Een primeur na tien jaar. En op Joke's verjaardag kwamen Anja,Marcel en Wouter ook aan. We konden meteen door naar de buren. Maelle was ook jarig dus werden we met z'n zevenen uitgenodigd om taart te komen eten. En dat kon zelfs buiten in de tuin. Vervolgens kwamen Kees, Trudy, Anna en Gerard met de slagroomtaart. Dus aan gebak geen gebrek. En zo kwam het gesprek op het hout dat nog steeds in het bos lag en er toch een keer uit moet, omdat we voor de komende winter geen hout meer bij het huis hebben liggen voor in de kachel. Paul heeft een lier voor achter de trekker en kees, trudy en gerard boden aan om ons te komen helpen. Maar aangezien het hout in stukken van een meter gezaagd waren was het spannend om te zien of dat ging lukken. Paul trekt normaalgesproken een hele boom uit het bos met de lier. Dus zo gingen we op een donderdagmorgen het bos in met een groep noeste arbeiders om het hout aan te pakken. En het ging fantastisch. Paul kwam nog even uitleg geven, maar we konden mooi pakketjes maken op de lier en die zo de steile helling optrekken. En we konden zelfs van boom naar boom zigzaggen met de pakketjes. Ideaal. Wel waren we allemaal kapot halverwege de middag; maar we hebben toch zo'n vijftien a twintig ster hout voor de volgende winter. En het werd tijd dat het weggehaald werd; want sommige delen waren al vermolmd. En nu ligt het bovenaan de bosrand te wachten voor verdere verwerking. En het geluk wil dat Henk in mei komt!

En verder hebben de hondjes weer gewandeld of hun leven er vanaf hing. Na anderhalve week kon je vooral aan Judo zien dat ze geen jonge blom meer is. Ze was 's ochtends stijf en hinkte een beetje. Maar ze hebben alle hondenkoekjes er wel afgelopen. Net als wij alle taart eraf moesten lopen. En nu hebben de honden het maar weer saai.

Inmiddels hebben we Hercule, de beer, bij Toutinette op de wei gezet. Na een aantal weken in de stal was hij aan ons gewend en na een draadje met stroom in z'n parkje te hebben gezet was dat ook heel snel duidelijk. Na twee keer tegen het draad aangekomen te zijn wist hij genoeg.

Hij liep vrij makkelijk de kooi in en met de trekker konden we hem verplaatsen. De kennismaking verliep niet geheel vlekkeloos en het was zeker geen liefde op het eerste gezicht. Toutinette zat niet te wachten op een hitsige puberjongen en heeft hem flink gebeten. Hij probeerde nog aan haar billen te ruiken maar dat werd niet op prijs gesteld. Gelukkig was hij de volgende ochtend nog wel gewoon in het park met wel her en der een wondje maar geen slagaderlijke bloedingen. Inmiddels heeft hij wel respect voor toutinette, zodra hij eet en zij komt eraan rent hij hard weg. Een week of twee geleden was ie heel hard aan het knorren en volgens joke, die alle dierenprogramma's kijkt, doet hij dat als het vrouwtje vruchtbaar is. Maar hij is nog klein dus of het al wat geworden is, de tijd zal het leren.

Verder zijn wel alle varkentjes, op drie na, weg, Wel fijn dat we ze kwijt konden. Zelfs de twee Henkies; heeltje en kapotje, zijn naar Chris en Els. Chris kwam met een vriend de 'varkentjes' halen. Dus die vriend denkt'heel klein' maar inmddels wogen ze wel rond de vijftig kilo. Dat was dus wel even flink tillen om ze in de auto te krijgen. Maar ze hebben het goed. Joke ziet ze nog vrijdags na de markt in Seissan.

Verder op koeiengebied niet veel verandering. Franceska is weg, Een aantal koeien zijn drooggezet en ze staan voorlopig binnen tot het gras gaat groeien. Misschien gaan we binnenkort wel een klein stukje wei afzetten om ze in elk geval even te kunnen laten lopen. En zo hebben we zelf wat rust. Want het is vooral een marathon poepscheppen met alle koeien in de stal. Al hebben Marieke, Margret en Anja en Wouter ook meegeholpen poepscheppen. Alleen crashte Anja met de kruiwagen op de mesthoop!

En hebben we panne met de trekker en de auto's. De radiator kookte over van de trekker. Die staat nu bij de garage. De reparatie gaat meer dan een week duren. Dat wordt weer veel kazen verkopen voordat we dat hebben terugverdient. En de berlingo schakelt heel moeilijk. Ook geen goedkope grap. Maar ja; that's life!!

Hercule

In Nederland ijzige kou en sneeuw hier regen, veel regen. Wat betekent , blubber en nog eens blubber, even de trekker pakken die boven in de tunnel staat is een heel avontuur waarbij je vooral hoopt je laars niet te verliezen.De trekker hebben we om de dag nodig om hooi in de stal te leggen want het is druk, ook de drie pinken staan nu binnen daarbij is van de week Hercule geleverd onze eigenste beer die uitgehuwlijkt gaat worden aan Toutinette.Maar eerst moet hij nog even in de stal om aan ons te wennen en om een schrikdraad-training te krijgen.Hij heeft al kennis gemaakt met Hilda en hij lijkt het gezellig te vinden.
Van de 3 pinken die we binnen hebben gezet hebben we voor 1 ervan al de veehandelaar gebeld. Fransceska zou met kalf moeten zijn maar we zagen twee maanden geleden al dat het er niet in zat...meestal laten we ze fouilleren een maand of 3 na inseminatie maar zij heeft al die tijd buiten gestaan en we zagen haar niet tochtig dus dachten we dat het wel goed zat...niet dus, daarbij is het een redelijk gevaarlijk koetje, niet dat ze vals is maar bang is ze niet en ze vindt het heerlijk om met haar horens in je rug te raggen...dus hebben we het besluit genomen haar weg te doen.
Halal, ja Piet je had het goed begrepen, haar gaan we vetmesten, tot maart/april en zo hebben de kopers Halal vlees op hun bordje. We hebben veel melk want Babylone en Drieka doen wel erg hun best. Verder heeft koe Elvis een bacterie in haar uier dus die willen we niet in de kaas, met die melk komt Halal een heel eind.
De laatste weken op de boerderie waren weer hektisch en druk. Rafaël is geslacht en moest dus eerst gevangen worden wat ook niet helemaal ging zoals gepland.Wonderbaarlijk genoeg komt het toch weer allemaal goed. Voor het slachten gebruiken ze een schietmasker waarbij er een pin in z\'n hersens wordt geschoten zodat het varken al weg is wanneer ze hem laten bloeden.Dit schietmasker werkte niet zoals het hoort dus Rafaël bleef overeind..wel een beetje bozig en met hoofdpijn....\'gelukkig\' had de buurman zijn jachtgeweer nog met munitie dus uiteindelijk hebben ze m geschoten...geen fijn verhaal weer.
Ook hebben we iedere dag kaas gemaakt omdat de geiten drooggezet werden wilden we een voorraadje kweken.Met kaasmaken ben je relatief snel klaar maar wanneer Chris of Els melk kwamen brengen \'moest\' er gezellig koffiegedronken en gebabbeld worden.
De markt in Seissan gaat goed...ik ben wel versteend als ik thuiskom maar het is gezellig, gisteren kwam de broodman me een vers kopje koffie brengen wat een verwennerij! Ik zal een foto maken van de kraam want we hebben geinvesteerd in een parasol...het is net echt

21-12-2012

Volgens de Maya-kalender het begin van een nieuw tijdperk dus wij wachtten met spanning af ! En ja hoor ons leven is na de 21e niet meer hetzelfde...het is warm in huis..soms zelfs té warm. En het is geweldig. De buizen zouden in twee leveringen komen helaas zijn dat er drie geworden dus heeft ridder Kees ( ja we hebben hem al een lintje gegeven) iets in elkaar geflanst omdat we nog twee onderdelen missen.Gelukkig waren alle lengtes binnen en de dakdoorvoer! Vrijdag 21 december een dag die we niet licht vergeten. Het was chaos, Kees op het dak, er werd luzerne geleverd er werd maïs geleverd ( door 2 verschillende boeren met in totaal 3 trekkers ) en Bianca wilde even bij ons graan malen. Allemaal heel fijn en gezellig maar jammer genoeg ook tegelijkertijd en daar het weggetje niet al te breed en het erf niet al te groot is heeft arme Bianca wel 3 keer haar auto moeten verzetten.

We dachten dat het de dagen daarna rustiger zou worden maar zaterdagavond werd Babylone onrustig en ja hoor om half 5 \'s-ochtends werd Hosanna geboren. Bed uit, melken en het kalfje haar biest laten drinken. We zijn niet meer terug naar bed gegaan...ik moest extra vroeg op de markt zijn want het was kerstmarkt en ook de dinsdagsmarkt was naar zondag verplaatst, een drukke boel dus.

Kerstavond en eerste kerstdag waren we uitgenodigd en dat was erg gezellig maar druk.Goed woensdag zou het rustiger zijn....maar woensdagavond werd Drika onrustig en ja hoor om half 4 \'s-ochtends werd Halal geboren. Bed uit, melken en het kalfje haar biest laten drinken. Deze keer wel terug naar bed gegaan.

Hosanna ging vanaf het begin als een speer en drinkt nu al zelf uit de emmer. Halal had wat meer problemen maar drinkt sinds vanochtend ook als een volwassen kerel ! En dat voor een koe-kalfje!

Voor de 21e was het koud en vochtig...na de 21 werd het opeens warm en niet alleen in huis, buiten temperaturen van 20 graden, wat een gekke wereld!

Volgend verhaal in het nieuwe jaar...wij wensen iedereen een fijne jaarwisseling en een gezond 2013!